ரவி, அருண், மற்றும் குமார் என்ற மூன்று நண்பர்கள் ஒரே பள்ளியில் படிக்கிறார்கள். ஒருநாள், ரவியின் வீட்டில் சமையலுக்கான சிலிண்டர் காலியாகிவிட்டது. ரவியின் தாயார், அவர் மாமாவின் வீட்டில் ஒரு நிறைந்த சிலிண்டர் இருப்பதாக சொல்லி, அதை கொண்டு வரச் சொன்னார்.
மூவரும் உற்சாகமாக மாமாவின் வீட்டிற்குச் சென்றனர். வழியில் பேசிக்கொண்டும், சந்தோஷமாக குச்சிகள் எறிந்தும் சென்றனர். மாமா வீட்டில் அவர்களை வரவேற்று, சிலிண்டரை எடுத்துக்கொள்ளச் சொன்னார். ஆனால், மூவரும் விளையாட்டில் மிதித்து கொண்டிருந்ததால், எந்த சிலிண்டரை எடுக்கிறோம் என்பதைக் கவனிக்கவில்லை.
சிலிண்டரை தங்கள் சைக்கிளில் கட்டி, பாடல்கள் பாடிக்கொண்டு திரும்பினர். வீட்டுக்கு வந்து அம்மாவிடம் கொடுத்தவுடன், அம்மா அதைப் பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டார். "இது காலியான சிலிண்டர்! நிறைந்த சிலிண்டரை எடுக்கச் சொல்லிவிட்டேன், ஆனால் நீங்கள் ஏன் இதை கொண்டு வந்தீர்கள்?"
அப்போது தான் மூவருக்கும் உண்மை புரிந்தது. அவர்கள் தங்களது அலட்சியத்தை நினைத்து மிகவும் வெட்கப்பட்டார்கள். மறுபடியும் மாமாவின் வீட்டிற்குச் சென்று, diesmal (இந்த முறை) சரியான சிலிண்டரை எடுத்து வந்தனர்.
இந்த அனுபவம் மூவருக்கும் ஒரு நல்ல பாடமாக அமைந்தது. அடுத்த முறை ஏதாவது வேலை செய்யும்போது, முழு கவனத்துடன் செய்ய வேண்டும் என்பதைக் கற்றுக்கொண்டார்கள்!
